Adam Małysz
W kwietniu 2011 roku Adam Małysz ogłosił, że rozpoczyna przygodę ze sportami motorowymi i że celem numer jeden jest start w Rajdzie Dakar. „Orzeł z Wisły” wraz z doświadczonym pilotem Rafałem Martonem podstawili przed sobą ambitne zadanie: dojechać do mety już w pierwszym starcie. Zadanie wykonali! Trzeba jasno podkreślić, że Adam nie miał wcześniej doświadczeń z rajdami wyczynowymi, ale od zawsze pasjonował się motoryzacją i motorsportem.
W maju Małysz miał wziąć udział w Volkswagen Scirocco R-Cup na torze Red Bull Ring, jednak nie doszło to do skutku. W czerwcu, z pilotem Albertem Gryszczukiem wziął udział w rajdzie Drezno-Wrocław, jednak nie był klasyfikowany – wystartował z numerem 000 i otworzył rajd we Wrocławiu. Podczas debiutu Orzeł z Wisły osiągnął drugi czas, dzień później ponownie wystartował. Jechał w klasie cross-country, trasa rajdu dla tej grupy kierowców zakończyła się po pokonaniu ok. 200 km w Żaganiu, Małysz pokonał ok. 120 km odcinków specjalnych. 9 sierpnia Małysz pomyślnie zdał egzamin przed komisją Polskiego Związku Motorowego i otrzymał licencję kierowcy rajdowego uprawniającą do startów we wszystkich rajdach terenowych. 15 września na poligonie wojskowym w Żaganiu Małysz pobił rekord prędkości jazdy samochodem w terenie.
Colin Steele McRae
Pięciokrotny rajdowy mistrz Wielkiej Brytanii. W 1989 r. McRae odniósł zwycięstwo w mistrzostwach Wielkiej Brytanii jadąc samochodem Peugeot 309 GTi. W 1990 r. wygrał pierwszy rajd do mistrzostw Wielkiej Brytanii, a w całym cyklu wywalczył tytuł wicemistrza. W kolejnym roku Colin McRae przeszedł do Subaru. Z japońską marką Colin osiągnął swoje największe sukcesy. W latach 1991 i 1992 zdobył mistrzostwo Wielkiej Brytanii. W 1993 r. wygrał swój pierwszy rajd w mistrzostwach świata, Rajd Nowej Zelandii. Dwa lata później został najmłodszym mistrzem świata w wieku 27 lat i 78 dni.
W 1996 za wybitne osiągnięcia sportowe został odznaczony Orderem Imperium Brytyjskiego (MBE). Pięciokrotnie brał udział w zawodach o nazwie Race of Champions, wygrywając je w 1998 roku. W 1999 r. McRae przeszedł do zespołu Forda, a w 2003 r. dołączył do ekipy Citroëna. W 2004 roku wystąpił w wyścigu 24h Le Mans. W latach 2004 i 2005 brał udział w Rajdzie Dakar. W sezonie 2005 wrócił na dwa rajdy do mistrzostw świata. W rajdach Walii (7. miejsce) i Australii startował dla zespołu Škody. W sezonie 2006 podczas Rajdu Turcji zastąpił kontuzjowanego Sébastiena Loeba w Citroënie Xsara WRC z nr 1[1]. McRae nie ukończył jednak tego rajdu; zrezygnował z powodu awarii na 18. odcinku specjalnym.
